Marleen 80 jaar!

Oma 80, kleurrijk!

Acht decennia leven. Oma Meerssen, Marleen, of gewoon oma. De herinneringen van mijn afgelopen 22 jaar, mijn leven, spelen zich deels ook in uw leven af.

In mijn jeugd, waar sport een belangrijke rol speelde, beginnen die herinneringen. Tenniswedstrijden, waar u aan de kant zat en nauwlettend in de gaten hield of Joost en ik wel genoeg vorderingen maakten. Maar ook later, toen Frank en ik het ‘Aope Zittesje’ tennistoernooi in Sittard speelden. Een week lang in Meerssen slapen, bespanapparaat op de tafel met rollen snaren voor nieuwe bespanningen ernaast. En een hele week pasta eten.

Maar er was meer dan tennis. Het zwembad. In gedachten zie ik het hekje voor me. Het hekje met groen gaas, dat opa uitzette zodat de jongsten (verschillende jaren Joost en ikzelf) niet onverwacht in het water zouden vallen. Meteen daarna schiet me een andere kleur te binnen. Oranje. De zwembandjes die om de bovenarmpjes geschoven werden terwijl er voorzichtig werd gewatertrappeld. Gelukkig konden die snel af, en zijn er in de loop der jaren heel wat duiken genomen en baantjes gezwommen aan de Stationsstraat.

Sowieso staat kleur enigszins centraal in mijn herinneringen. Het witte huis, al zichtbaar vanuit de stoptrein die van Maastricht naar Meerssen ging, net voordat je stopte. De goudkleurige Mitsubishi, met het afgeklopte rode gravel van de tennisschoenen op de matten op de bodem.

Het is geen geheim dat de familiesituatie niet florissant is. Desondanks heb ik veel kleurrijke herinneringen. Oma, van harte gefeliciteerd met uw tachtigste verjaardag!

Liefs,

Roel